Handhavers zijn onmisbare schakel in tegengaan illegale feesten
We leven in bijzondere tijden. Helaas gedraagt niet iedereen zich daarnaar, weet ik uit mijn ervaringen als hoofd handhaving van meerdere gemeenten. Ik weet ook dat feesten die illegaal en/of niet coronaproof worden georganiseerd niet altijd zijn te voorkomen. Daarentegen moeten we de middelen die ons ter beschikking staan ten volle benutten. In dat streven zijn toezichthouders en buitengewone opsporingsambtenaren onmisbaar.
Illegale feesten zorgen voor overlast in de directe omgeving, maar vormen door het rondwarende coronavirus nog een extra risico. Daarom moeten we dergelijke potentiële besmettingshaarden waar mogelijk weten te voorkomen.
Overlast en spanningen voorkomen
Naast verschillende vormen van overlast – zoals hinder door harde muziek, achtergebleven rommel of intimiderende feestvierders – hebben dergelijke bijeenkomsten nog een indirect gevolg. Zeker nu we meer aan huis gebonden zijn en het begrip voor elkaar afneemt, kunnen illegale feesten in een wijk tot spanningen leiden. Jij houdt je namelijk wel aan de regels, maar wie weet zijn jouw ‘offers’ voor niks. Als anderen de ruimte die wij met zijn allen creëren namelijk misbruiken, dan doen zij al het goede werk van welwillende burgers en (zorg)professionals teniet.
Voor alle bovengenoemde problemen is handhaving op zijn minst deel van de oplossing. Zowel het organiseren, als het gedogen van dergelijke illegale feesten is immers volstrekt onverantwoord. Maar hoe handhaaf je hierop? Wanneer er al een paar honderd mensen op het feest zijn afgekomen, wat doe je dan? Maakt het verschil of het er ‘maar’ veertig zijn?
Rol van boa’s en toezichthouders
Ondanks ieders goede voornemens, is mij de laatste tijd wel duidelijk geworden dat de politie gewoonweg niet de capaciteit heeft om alles bij te houden. Politie en gemeentebesturen kijken dan ook nadrukkelijk naar de boa’s en toezichthouders om bij te springen.
Voorkomen dat een feest begint, moet dan ook een van de voornaamste taken van handhavers zijn. Daartoe biedt bestaande wet- en regelgeving al verschillende handvatten. Als de locatie van een feest bekend is, kan het gebied door een veiligheidsregio worden gesloten. Helaas lijden daarbij de goeden onder het (wan)gedrag van de kwaden. Daarom kunnen we ook kiezen voor handhaving door de toegang tot het gebied te beperken. Met andere woorden, een toegangscontrole.
Toegangscontrole ter ontmoediging
Aangewezen als toezichthouder, in de zin van de Algemene wet bestuursrecht, mogen handhavers auto’s controleren om geluidsapparatuur uit een gebied te weren. Wie een feest organiseert op een plek die daar niet op is ingericht, is aangewezen op apparatuur die hij of zij zelf meebrengt, zoals de audio-installatie van een auto. Onze opstelling is eenvoudig: controleren we je auto en treffen we geluidsapparatuur aan, dan kun je omdraaien en zonder gevolgen vertrekken. Mocht je toch de grens van het door ons ingestelde gebied overgaan, dan nemen we de geluidsapparatuur in beslag. Is de audioapparatuur in je auto ingebouwd – wat natuurlijk vaak het geval is – dan is inbeslagname van de auto de enige optie.
Je raadt het al: de overgrote meerderheid van de feestvierders in spe draait al om op het moment dat ze de toegangscontrole zien. De enkeling die het er toch op waagt, houden wij tegen. Wat een heerlijk rustige nacht voor omwonenden!
Overlast en coronabesmettingen voorkomen
Op deze manier hoeven we niet iedereen tegen te houden. Wie wil recreëren, kan in het gebied recreëren. Wie geen geluidsapparatuur bij zich heeft of er geen problemen mee heeft deze in te leveren, is op dat moment vrij om zijn of haar weg te vervolgen.
Je vangt daarmee direct een aantal problemen op. Als er geen feest is, zijn er geen feestgangers. Je ontmoedigt een groot deel van de potentiële bezoekers om het feest bij te wonen. Daardoor, en door het ontbreken van geluidsapparatuur, voorkom je al een hoop geluidsoverlast en mogelijk ook coronabesmettingen. Doordat je geluidsapparatuur weert, hoef je deze bovendien niet meer in beslag te nemen, wat een tijdrovende procedure is. Daarmee winnen politie, handhavers en Justitie veel tijd, voorkomen we overlast en beperken we het aantal coronabesmettingen. In mijn ogen een win-win-winsituatie. Dat niet iedereen dat met mij eens zal zijn, neem ik voor lief, maar toont eens te meer aan in welke gekke tijden we leven.